Jean-Henri Simon
| Jean-Henri Simon | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Joannes Henricus Simon[1] | |||
| Geboren | 11 april 1783[2] | |||
| Overleden | 10 februari 1861 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Henri Simon of Jean-Henri Simon (Antwerpen, 11 april 1783 – Antwerpen, 10 februari 1861) was een Vlaams componist, muziekpedagoog en violist werkzaam in het Verenigd Koninkrijk der Nederlandenen in België[3] met onmiskenbaar aanwezige esthetische kwaliteiten.[4]
Hij was zoon van Henricus Simon en Maria Van Strijdonck. Hijzelf was getrouwd met Jeanne Jacoba Vandelen. Zoon Henricus Simon werd letterkundige
Hij verkreeg zijn opleiding in Parijs. Pierre Lahoussaye, Pierre Rode (beiden viool), François-Joseph Gossec, Jean-François Lesueur (compositieleer) en Charles-Simon Catel (harmonieleer) waren zijn docenten. Na afronding van zijn studie keerde hij terug naar Antwerpen.[5] Hij begon er zelf muzieklessen te geven aan onder meer Lambert Joseph Meerts, Janssens en Henri Vieuxtemps. Joseph Callaerts was ook een leerling van hem, vooral op het gebied van harmonieleer en contrapunt.[6] Op latere leeftijd overkwam hem een aantal tegenslagen, die zijn gezondheid aantastten.
Hij schreef missen, oratoria (judith en Le siege de Béthulic, cantate, koorwerken, een ouverture en zeven vioolconcerten, alle werken in de 21e eeuw onderdeel van het vergeten repertoire van een “vergeten componist”. Hij komt bijvoorbeeld niet voor in Lexicon Vlaamse componisten geboren na 1800 van Flavie Roquet .[7][8], Alleen een duet voor soloviool met begeleiding door een tweede (opgedragen aan een Monsieur Brué), dat al gedrukt werd voor 1813 (Drukkerij Weissenbruch hield er in dat jaar mee op), werd nog wel eens als lesstof gebruikt.
Voor de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen schreef hij in Antwerpen een inhuldigingscantate op Nederlandse tekst.[9]
Een belangrijk deel van zijn composities wordt in handschrift bewaard in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience in Antwerpen.
- François-Joseph Fétis, Biographie universelle des musiciens; supplément et complément 91880)
- Henri Viotta, Lexicon der Toonkunst, deel III, 1883, pagina 384
- Eduard A. Melchior: Woordenboek der toonkunst 1890, pagina 625
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philip Kruseman, Den Haag; pagina 732
- Muziektijdschrift Caecila meldt overlijden in 1861
- MPH (Musiicproduktion Hofflich) over Henri Simon (geraadpleegd 3 maart 2023)
- ↑ Overlijdensakte Antwerpen 1861 nr. 452
- ↑ De gegeven datum is doop- of geboortedatum
- ↑ [1] Biografie op de website Compositeurs de Belgique
- ↑ Geciteerd naar Hendrik Willaert & Jan Dewilde, in Het lied in ziel en mond – 150 jaar muziekleven en Vlaamse Beweging, Lannoo, Tielt, 1987, ISBN 9020914243, blz 12
- ↑ [2] Waldo S. Pratt, The History of Music: A Handbook and Guide for Students, Kessinger Publishing, 2004, ISBN 1417938714, 9781417938711, blz. 466
- ↑ [3] Jan Dewilde, in Biografie Joseph Callaerts, op de webstek van het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek (www.svm.be)
- ↑ [4] Waldo S. Pratt , The History of Music: A Handbook and Guide for Students, Kessinger Publishing, 2004, ISBN 1417938714, 9781417938711, blz. 467
- ↑ Flavie Roquet: Lexicon Vlaamse componisten geboren na 1800, Roeselare, Roularta Books, 2007, 946 p., ISBN 978-90-8679-090-6
- ↑ Hendrik Willaert & Jan Dewilde, Het lied in ziel en mond – 150 jaar muziekleven en Vlaamse Beweging, Lannoo, Tielt, 1987, ISBN 9020914243, blz 16